نبرد نابرابر به مناسبت روز مرد

تا حالا مجبور نبودم ولی الان مجبورم این پست را بگذارم. 

بااینکه روز پدر وروز مرد هست ولی گله دارم از بعضی از اقایان  

متاسفانه هنوز مردانی وجود دارند که در برابر ناملایمات زندگی به جای تلاش وصبر همه زور وقدرت خود را در دست وپای خود جمع کرده وبر سر همسر خود تخلیه می‌کنند.یه لحاظ ساختار روحی من خیلی از دوستانم خصوصی ترین درددل هایشان را برایم بازگو کرده اند.وقتی در بین دوستان من این تعداد زن وجود دارد که حداقل یکبار از همسر خود آسیب جسمی دیده اند  میتوان حدس زد چند درصد خانواده ها این مشکل رادارند.یکی از دوستانم می‌گفت من سرکار از ابهت خوبی برخوردارم وهمکاران ورئیسم حساب خاصی روی من باز می‌کنند ولی در منزل زیر لگدهای همسرم آرزوی مرگ می‌کنم.دلم به درد آمده.با دقت روی تعریفهای این افراد متوجه شدم تنها نامی که میتوان برای آن برگزید نبر نابرابر است.چون اکثر خانمها از همسرشان حداقل ۱۰کیلو سبک ترند.و بازوانشان قدرت کمتری دارد.در حالیکه در میادین ورزشی کشتی وجودو وغیره وزن کشی می‌کنند تا حق کسی ضایع مشود در میدان جنگ خانه ها وزن کشی وجود ندارد ویک جنگ با شرایط غیر عادلانه وعمدتا به زیان زن تمام میشود.وصد البته که زنان فقط صبر میکنند .حتی به والدین خویش چیزی نمی‌گویند.به هزاران دلیل. 

یک خاطره:چند روز پیش با خانواده ای که از مرتبه خوبی در اجتماع برخوردارند نشسته بودیم که فرزندشان به حالت کتک زدن با همه شوخی می‌کرد والحق که دستان قوی ای داشت.به شوخی گفتم بچه تو به کی رفتی اینقدر قوی هستی؟گفت به بابام .اونروز که داشت مامانو میزد........     

دلم به حال آن بچه سوخت .چه صحنه هایی را باید تماشا کند.....